Ogólnie o niedźwiedźiach

Niedźwiedź, jaki jest...

Niedźwiedziami określa się zwierzęta należące do rodziny niedźwiedziowatych (Ursidae). Chociaż gatunków niedźwiedziowatych mamy obecnie na kuli ziemskiej osiem i są między nimi znaczące różnice, wszystkie są zwierzętami sporych rozmiarów (od kilkudziesięciu do nawet kilkaset kilogramów, w zależności od gatunku), masywnymi, o krótkiej szyi i wydłużonej głowie, ze szczątkowym ogonem oraz silnymi, niedługimi łapami. Niedźwiedzie zaliczamy do zwierząt wszystkożernych (z wyjątkiem niedźwiedzia polarnego, który jest mięsożerny oraz pandy wielkiej, która żywi się wyłącznie pokarmem roślinnym).
Jeśli mielibyśmy okazję przyjrzeć się niedźwiedziowi z bliska, naszą uwagę z pewnością przykuje mocne uzębienie. Duże siekacze, mocne kły i masywne trzonowce to zęby przystosowane do gryzienia, rozrywania i rozcierania każdego rodzaju pokarmu. Grozę budzą ogromne pazury, stworzone do walki i kopania w ziemi.

Charakterystyczną dla wszystkich niedźwiedzi jest jednolicie umaszczona (wyjątkiem będzie tutaj dwukolorowa, czarno - biała panda wielka), gruba, długa i gęsta sierść. To właśnie ona, w połączeniu z poczciwie wyglądającą parą stosunkowo niewielkich oczu oraz dużego, czarnego nosa, sprawiła, że niedźwiedzie już dawno zostały ukochanymi zwierzętami dzieci. Mimo, iż są to zwierzęta raczej niebezpieczne, pluszowy miś jest od pokoleń najlepszym przyjacielem każdego malucha. A niedźwiedź, nieświadomy sympatii, jaką darzony jest przez najmłodszych przedstawicieli gatunku Homo sapiens, nie szuka kontaktu z człowiekiem. Jeśli nie będzie niepokojony w swoim naturalnym środowisku, sam nie zaatakuje. Jeśli jednak czuje potrzeby zawalczenia o swoje terytorium, samicę, czy pożywienie, wykorzystuje całą gamę interesujących narzędzi. Doskonały węch, który jest najważniejszym niedźwiedzim zmysłem; umiejętność szybkiego biegania, pływania, czy wspinania się na drzewa; w razie potrzeby potrafią także działać w postawie dwunożnej, szczególnie, gdy w grę wchodzi wystraszenie przeciwnika.

Niedźwiedzie zamieszkują wszystkie kontynenty z wyjątkiem Afryki i Australii. Te żyjące w klimacie umiarkowanym lub zimnym, zapadają w tzw. sen zimowy. Jest to stan zbliżony do hibernacji, jednakże temperatura ciała zwierzęcia nie spada drastycznie, można je też łatwo obudzić. Sen u niedźwiedzia może trwać nawet pół roku, jednak na skutek wzrostu temperatury otoczenia może zostać przerwany. Podobnie, gdy nadejście zimy się opóźnia, niedźwiedzie nie spieszą się z wyborem miejsca zimowego odpoczynku.

Rozmnażanie niedźwiedzi nie jest sprawą bardzo prostą. Samica, w zależności od gatunków oraz innych czynników, rodzi 1-4 młodych co 1-4 lata. Śmiertelność młodych wynosi od 10 do nawet kilkudziesięciu procent. Niedźwiedziątka pozostają przy matce przez okres około trzech lat, po czym wybierają samotny tryb życia, nim osiągną dojrzałość płciową. Wówczas też łączą się w pary wyłącznie na okres potrzebny zapłodnieniu. Samce nie uczestniczą w wychowywaniu potomstwa.

Niedźwiedzie w swoim środowisku naturalnym dożywają nawet 25 lat, o ile uda im się przeżyć dzieciństwo, kiedy są najbardziej narażone na atak drapieżników oraz... innych niedźwiedzi. W niewoli odnotowano osobniki żyjące nawet 50 lat.